policzek
Słownik polsko-niemiecki PWN
policzek m
Wange f
pyzate 〈zapadnięte〉 policzki dickbäckige 〈eingefallene〉 Wangen
przen Ohrfeige f
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
policzek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Wange anatomia, budownictwo;
→ Ohrfeige;
→ Backpfeife;
→ ein Schlag ins Gesicht przenośne;
całować w policzek czasownik, aspekt niedokonany;
→ auf die Wange küssen;
pocałunek w policzek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Kuss auf die Wange;
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „policzek” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich