pierwotny
Słownik polsko-niemiecki PWN
mieszkaniec m
Bewohner m
Einwohner m
mieszkaniec miasta Stadt bewohner m
mieszkaniec wsi Dorfbewohner m
pierwotny mieszkaniec kraju Urbewohner 〈Ureinwohner〉 eines Landes
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
pierwotny przymiotnik;
→ originell;
→ erstmalig;
→ original;
→ erst;
→ vorrangig;
→ urig;
→ letzter;
→ erster;
→ erste;
→ natürlich;
→ Anfangs-;
pierwotny przymiotnik;
→ ursprünglich;
→ primär;
→ urzeitlich;
→ anfänglich;
→ originär;
→ essenziell;
→ einheimisch;
→ naturgemäß;
→ urtümlich;
→ Ur-;
pierwotny cel rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Zielsetzung;
