piękno
Słownik polsko-niemiecki PWN
piękno n Schönheit f
przen oko upaja się pięknem dziewczyny 〈krajobrazu〉 das Auge trinkt die Schönheit des Mädchens 〈der Landschaft〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
piękno krajobrazu rzeczownik, rodzaj nijaki;
uderzające piękno rzeczownik, rodzaj nijaki;