partyzantka
Słownik polsko-niemiecki PWN
wojna f Krieg m
wojna domowa Bürgerkrieg m
wojna bratobójcza Bruderkrieg m
wojna podjazdowa 〈partyzantka〉 Partisanenkrieg m, Guerilla f
wojna religijna Religionskrieg m
wojna zaborcza Eroberungskrieg m
prowadzić wojnę ofensywną 〈napastniczą〉 einen Angriffskrieg führen
rozpętać wojnę einen Krieg entfesseln
polit zimna wojna kalter Krieg
koniec zimnej wojny das Ende des kalten Krieges
przezwyciężać następstwa zimniej wojny die Folgen des kalten Krieges überwinden
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
partyzantka rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Partisanin;
→ Kleinkrieg;
Partyzantka radziecka rzeczownik, rodzaj żeński;
radziecka partyzantka rzeczownik, rodzaj żeński;
