parka
Słownik polsko-niemiecki PWN
para2 f Paar n
para butów ein Paar Schuhe
para małżeńska Ehepaar n
młoda para Brautpaar n; Brautleute pl; das junge Paar
para zakochanych 〈iron parka〉 Liebespaar 〈Pärchen〉 n
parami zu Paaren
szkol iść 〈ustawić się〉 parami zu zweien gehen 〈sich zu zweien aufstellen〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
parka narodowa rzeczownik, rodzaj żeński;
parka polowa rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Feldparka;
