natura
Słownik polsko-niemiecki PWN
natura f
Natur f
sprzeczny z naturą naturwidrig
zgodny z naturą naturgemäß
(charakter) Natur, Wesenart f
zmienić czyjąś naturę j-s Natur ändern
mal martwa natura Stilleben n
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
natura przymiotnik, nieodmienny;
Gemüt;
Wesen;
Charakter;
Person;
flexibel;
natura rzeczownik, rodzaj żeński;
Natur;
Wesensart;
Charakter;
natura barania rzeczownik, rodzaj żeński;
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich