kres
Słownik polsko-niemiecki PWN
kres m przen Ende n
być u kresu cierpliwości 〈swych sił〉 am Ende seiner Geduld 〈seiner Kraft〉 sein
położyć 〈kłaść〉 czemuś kres einer Sache ein Ende machen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
kres rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Ende książkowe, oficjalne;
→ Rand książkowe, oficjalne;
→ Ziel;
→ Grenzland;
kres bity rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Schlaggrenze;
kres centralny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Zentralziel;
