konstytucja
Słownik polsko-niemiecki PWN
konstytucja f
Verfassung f
Grundgesetz n
uchwalić 〈łamać〉 konstytucję eine Verfassung beschließen 〈brechen〉
sprzeczny z konstytucją verfassungswidrig
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
konstytucja rzeczownik, rodzaj żeński;
konstytucja rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Verfassung;
→ Konstitution;
→ Grundgesetz;
→ Einrichtung;
konstytucja artykułu rzeczownik, rodzaj żeński;
