konkurencja
Słownik polsko-niemiecki PWN
konkurencja f
Konkurrenz f
Wettbewerb m
nieuczciwa konkurencja Schmutzkonkurrenz f
wolna 〈nieuczciwa〉 konkurencja ehrlicher 〈unlauterer〉 Wettbewerb m
konkurencja zmierzająca do wyparcia 〈wyrugowania〉 rywala z rynku Verdrängungswettbewerb m
robić komuś konkurencję j-m Konkurrenz machen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
konkurencja przymiotnik;
→ Kampf;
→ Sport-;
konkurencja rzeczownik, rodzaj żeński;
→ Konkurrenz potoczne, nieoficjalne;
→ Wettbewerb;
→ Wettbewerber;
→ Mitbewerber;
→ Wettkampf;
→ Disziplin;
→ Wettstreit;
→ Wetteifer;
→ Konkurrent;
→ Mitbewerb;
konkurencja administracyjna rzeczownik, rodzaj żeński;
