incydent

Słownik polsko-niemiecki PWN

incydent m

Zwischenfall m

(zajście, zdarzenie) Vorfall m

incydent graniczny Grenzzwischenfall m

doszło do niewielkich incydentów 〈do ciężkich zajść〉 es kam zu kleineren 〈schweren〉 Zwischenfällen

Translatica, kierunek polsko-niemiecki

incydent rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;

→ Zwischenfall książkowe, oficjalne, techniczny;

→ Vorfall książkowe, oficjalne, techniczny;

→ Ereignis techniczny;

→ Vorkommnis techniczny;

→ Ereignis;

incydent drogowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;

→ Verkehrsvorfall;

incydent gazowy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;

→ Gasvorfall;

Słownik języka polskiego