fakultatywny
Słownik polsko-niemiecki PWN
przedmiot m
Gegenstand m
przedmiot użytkowy Gebrauchsgegenstand m
stylizować przedmioty użytkowe ze smakiem 〈bez gustu〉 Gebrauchsgegenstände geschmackvoll 〈geschmacklos〉 gestalten
szkol Fach n
przedmiot dodatkowy Nebenfach n
obowiązkowy 〈dowolny, fakultatywny〉 ein obligatorisches 〈fakultatives〉 Fach
przedmioty obowiązkowe Pflichtfächer pl
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
fakultatywny przymiotnik;
→ freigestellt informatyka;
protokół fakultatywny rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
kryterium fakultatywne rzeczownik, rodzaj nijaki;
