drżeć
Słownik polsko-niemiecki PWN
drżeć zittern; beben
drżeć ze strachu vor Angst zittern
mur 〈ziemia〉 drży die Mauer 〈die Erde〉 bebt
przen drżeć o kogoś um j-n beben
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
drżeć czasownik, aspekt niedokonany;
→ zittern;
→ schaudern medycyna;
→ frösteln;
→ schlottern;
→ erzittern;
→ schauern;
→ bangen;
→ flattern medycyna;
→ bibbern;
DRŻEĆ Z ZIMNA czasownik, aspekt niedokonany;
drżący przymiotnik;
→ schlotterig;
→ zittrig;
