deficyt

Słownik polsko-niemiecki PWN

deficyt m

Defizit n

(brak) Mangel m

zmniejszyć deficyt das Defizit abbauen

ekon deficyt budżetowy Haushaltsdefizit n

powiększający się (stale) deficyt budżetowy immer größer werdendes Haushaltsdefizit

Translatica, kierunek polsko-niemiecki

deficyt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;

→ Defizit finanse, handel, przenośne, książkowe, oficjalne;

→ Fehlbetrag finanse, handel;

→ Mangel biologia, finanse, handel, przenośne, książkowe, oficjalne;

→ Knappheit;

→ Manko finanse, handel;

→ Mangel biologia, finanse, handel;

→ Engpass finanse;

→ Minus;

→ Minusbetrag;

deficyt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;

→ Lücke;

deficyt badawczy rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;

→ Forschungsdefizit;

Słownik języka polskiego