bez zarzutu
Słownik polsko-niemiecki PWN
zarzut m
Vorwurf m
czynić komuś zarzuty j-m Vorwürfe machen
odrzucać 〈odeprzeć〉 zarzut den Vorwurf zurückweisen
on 〈produkcja〉 jest bez zarzutu er 〈die Produktion〉 ist einwandfrei
(obwinienie) Beschuldigung f
pozostawać pod zarzutem morderstwa 〈przestępstwa〉 unter der Beschuldigung des Mordes 〈des Verbrechens〉 stehen
wysunąć 〈odrzucić〉 zarzut einen Vorwurf erheben 〈zurückweisen〉
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
bez zarzutu przysłówek;
→ einwandfrei ekonomia;
→ makellos;
→ untadelig;
bez zarzutu przysłówek;
→ unbescholten;
być bez zarzutu czasownik, aspekt niedokonany;
