bąk
Słownik polsko-niemiecki PWN
zbić
(kogoś) prügeln
(stłuc) zerschlagen
zbić na czymś kapitał aus etw Kapital schlagen
przen zbijać bąki faulenzen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
bąk rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Furz;
→ Pups potoczne, nieoficjalne;
→ Knirps;
→ Fratz;
→ Pup potoczne, nieoficjalne;
→ Triesel;
→ Brummer;
→ Bremsfliege;
→ Rohrdommel;
bąk rzeczownik, rodzaj męski, męski zwierzęcy;
→ Rohrdommel;
→ Bremse;
→ Brummkreisel;
bąk bydlęcy rzeczownik, rodzaj męski, męski zwierzęcy;
→ Viehbremse;
