Wschód
Słownik polsko-niemiecki PWN
Wschód m
(kraje) Osten m; Orient m
Bliski Wschód der Nahe Osten
Środkowy Wschód der Mittlere Osten
Daleki Wschód der Ferne Osten
kraje Bliskiego Wschodu Nahostländer pl
(państwa) Nahoststaaten pl
na Środkowym Wschodzie im Mittleren Osten
wschód m
Osten m
na wschód nach Osten
na wschodzie im Osten
na wschód od... östlich von...
oni przybywają ze wschodu sie kommen von Ost
(słońca) Sonnenaufgang m
o wschodzie (słońca) bei Sonnenaufgang
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
Wschód rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Osten;
→ Morgenland;
wschód Anglii rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Ostengland;
