żywiciel
Słownik polsko-niemiecki PWN
żywiciel m Ernährer m
jedyny żywiciel rodziny der einzige Ernährer der Familie
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
żywiciel rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Wirt;
→ Ernährer książkowe, oficjalne;
→ Versorger;
→ Wirtspflanze;
bezpośredni żywiciel rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Zwischenwirt;
główny żywiciel rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
