wierzchołek
Słownik polsko-angielski PWN
wierzchołek m. (drzewa, masztu) top; (góry) peak, summit
Translatica, kierunek polsko-angielski
wierzchołek rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ vertex ang. brytyjska, przenośne;
→ top;
→ peak anatomia, chemia, geografia, matematyka, ang. brytyjska, ang. amerykańska;
→ apex anatomia, matematyka;
→ summit polityka, przenośne;
→ tip chemia, medycyna;
→ node matematyka;
→ corner;
→ pinnacle;
→ cusp;
→ crown;
→ crest;
→ KNAP;
→ point;
→ head;
wierzchołek czaszki rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → top of the skull
wierzchołek drzewa rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → treetop
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „wierzchołek” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „wierzchołek” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich