urzeczony
Translatica, kierunek polsko-angielski
urzec czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → urzekać
→ enchant;
→ captivate;
→ bewitch;
→ bedevil;
→ charm;
→ beguile książkowe, oficjalne;
→ entrance;
→ fascinate;
→ spell-bound;
→ spellbound;
→ rapt;
→ enchanted;
→ fascinated;
urzeczenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ bewitchment;
→ enchantment;
→ captivation;
→ charm;
→ fascination;
→ spell;