trafiony
Słownik polsko-angielski PWN
trafić — trafiać cz. (nie chybić) to hit; (znaleźć drogę) to find one’s way
trafić do celu to hit the target
trafić do szpitala to land in hospital
trafić do celu to hit the target
trafić do szpitala to land in hospital
Translatica, kierunek polsko-angielski
traf rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ luck;
→ chance;
→ fortune;
→ accident;
→ hazard;
→ occurrence;
→ coincidence;
→ accidentally;
→ hap;
