skończenie
Słownik polsko-angielski PWN
skończyć cz. to finish (pracę, rozmowę); to complete (kurs, uniwersytet)
pot. skończyć z kimś/czymś to be through with sb/sth
skończyć ze sobą to take one’s own life
skończyć się to end; (zapasy, paliwo) to run out
pot. skończyć z kimś/czymś to be through with sb/sth
skończyć ze sobą to take one’s own life
skończyć się to end; (zapasy, paliwo) to run out
Translatica, kierunek polsko-angielski
skończenie przysłówek;
→ perfectly;
→ absolutely;
→ egregiously;
→ completely;
trans-skończenie przysłówek; → transfinitely