przebicie
Słownik polsko-angielski PWN
przebić cz. to puncture (skórę, oponę); to pierce (pancerz, ścianę); to drill (tunel)
Translatica, kierunek polsko-angielski
przebicie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ perforation medycyna;
→ breakthrough techniczny;
→ paracentesis medycyna;
→ penetration;
→ piercing techniczny;
→ cut-through geologia;
→ hole-through górnictwo;
→ through;
→ nyxis medycyna;
→ blow-out;
→ over-;
→ hole;
→ penetrating;
→ piercing;
przebicie izolacji rzeczownik, rodzaj nijaki; → breakdown
przebicie opony rzeczownik, rodzaj nijaki; → puncture
