duch
Słownik polsko-angielski PWN
duch m. ghost, spirit
przen. podnieść kogoś na duchu to raise sb’s spirits
przen. w duchu in one’s heart of hearts
przen. podnieść kogoś na duchu to raise sb’s spirits
przen. w duchu in one’s heart of hearts
Translatica, kierunek polsko-angielski
duch rzeczownik, rodzaj męski, męski zwierzęcy;
→ apparition;
→ morale;
→ soul religia;
→ mind;
→ spook;
→ mettle;
→ spirits;
→ spectre;
→ revenant;
→ ghosts;
→ specter;
→ shade;
→ phantom medycyna;
→ emersion;
→ vein;
→ strain;
duch artykułu rzeczownik, rodzaj męski, męski zwierzęcy; → spirit of article
duch Boga rzeczownik, rodzaj męski, męski zwierzęcy; → the spirit of God