błyszcz
Słownik polsko-angielski PWN
błyszczeć cz. to shine; (oczy) to sparkle
Translatica, kierunek polsko-angielski
błyszcz rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ glance techniczny;
→ spinner;
→ minnow zoologia, rybołówstwo;
→ solution technika;
błyszcz bizmutu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → bismuthinite
błyszcz kobaltu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → cobalt glance
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „błyszcz” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich