obyczaje
Słownik polsko-angielski PWN
obyczaj m. (zwyczaj) custom; (przyzwyczajenie) habit
Translatica, kierunek polsko-angielski
dobre obyczaje rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga;
decency prawo;
decorum;
obrażać dobre obyczaje czasownik, aspekt niedokonany; → offend decency prawo
spartańskie obyczaje rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga; → spartan customs

Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej

Kliknij, aby zobaczyć „obyczaje” w Cytatach z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
obyczaj m Sitte f, Brauch m
miejskie obyczaje städtische Sitten
obyczaje rozluźniają 〈zmieniają〉 się Sitten lockern sich auf 〈ändern sich〉
wpajać dobre obyczaje zur Gesittung erziehen
co kraj, to obyczaj! andere Länder, andere Sitten!
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
obyczaje przymiotnik;
Sitten;
dobre obyczaje rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy, liczba mnoga;
godzić w dobre obyczaje czasownik, aspekt niedokonany;
Słownik polsko-włoski PWN
obyczaj m costume m, usanza f
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich