milcz milczeć
Słownik polsko-angielski PWN
milczeć cz. to be silent
milczący przym. (osoba) taciturn; (protest) silent
milczenie n. silence
Translatica, kierunek polsko-angielski
milczeć czasownik, aspekt niedokonany;
be silent przenośne;
keep silent przenośne;
silence;
remain silent przenośne;
silent;
milczący przymiotnik;
silent przenośne;
tacit;
reticent;
taciturn przenośne;
mute przenośne;
dumb;
unspoken;
mum;
milczeć jak głaz czasownik, aspekt niedokonany; → be as silent as the grave
Słownik polsko-niemiecki PWN
milczeć schweigen
milczenie n Schweigen, Stillschweigen n
zmowa milczenia vorabredetes Stillschweigen
zmuszać do milczenia zum Schweigen bringen, mundtot machen
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
milcz! zdanie;
milczeć czasownik, aspekt niedokonany;
schwieg przenośne;
milczeć czasownik, aspekt niedokonany;
schweigt;
Słownik polsko-włoski PWN
milczeć v tacere, stare zitto
milczący adj (o człowieku) silenzioso, taciturno
milczenie n silenzio m
Słownik polsko-rosyjski PWN
milczeć молчать
milczący (małomówny; bez słów) молчаливый
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich