kolega
Słownik polsko-angielski PWN
kolega m. (znajomy) friend; pal, mate BrE pot.; (współpracownik) colleague
Translatica, kierunek polsko-angielski
kolega rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ colleague;
→ friend;
→ fellow celownik;
→ associate;
→ chum;
→ classmate;
→ comrade;
→ buddy ang. amerykańska;
→ brother;
→ boyfriend;
→ schoolmate;
→ pal potoczne, nieoficjalne;
→ compeer;
→ confrere;
→ companion;
→ partner ang. brytyjska;
→ mates;
kolega biurowy rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → office colleague
kolega pan rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → colleague Mr
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
kolega m Kollege, Kamerad m
kolega szkolny 〈z czasów szkolnych〉 Schulkamerad m
Słownik polsko-włoski PWN
Słownik polsko-rosyjski PWN
kolega
1 товарищ / приятель
2 (wyrażenie używane we wzajemnych stosunkach między lekarzami, uczonymi itp.) коллега
