błagać
Słownik polsko-angielski PWN
błagać cz.
błagać kogoś o coś to beg sb for sth
Translatica, kierunek polsko-angielski
błagać czasownik, aspekt niedokonany;
→ beg;
→ implore książkowe, oficjalne;
→ beseech książkowe, oficjalne;
→ plead;
→ entreat;
→ supplicate;
→ pray archaiczne;
→ conjure książkowe, oficjalne;
→ invoke;
→ sue;
→ adjure;
→ crave książkowe, oficjalne;
→ petition;
błagać o cierpliwość czasownik, aspekt niedokonany; → beg for patience
błagać o pomoc czasownik, aspekt niedokonany; → beg for help
Zobacz więcej wyników wyszukiwania
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
błagać czasownik, aspekt niedokonany;
→ anflehen;
→ flehen;
→ betteln pejoratywne;
→ inständig bitten;
→ anrufen;
→ bitten;
→ erflehen;
→ beschwören;
→ dringend bitten;
błaganie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Beschwörung;
→ Flehen;
żeby ją błagał na klęczkach, nie wróci do niego
→ selbst wenn er sie auf Knien anfleht, kommt sie nicht zu ihm zurück;
→ sogar wenn er sie auf Knien anfleht, kommt sie nicht zu ihm zurück;
Słownik polsko-włoski PWN
błagać v implorare, supplicare (kogoś o coś – qu per qc)
Zobacz więcej wyników wyszukiwania

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „błagać” w Słowniku języka polskiego

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich