potrzebować
Słownik polsko-włoski PWN
potrzebować v avere bisogno (czegoś – di qc), occorrere
ich
1. pron pers
(w odniesieniu do formy męskiej) (z czasownikiem wymagającym dopełnienia bliższego) li
zaproszę ich li inviterò
przyślij ich do mnie mandali da me
(z czasownikiem wymagającym dopełnienia dalszego) gli
zapytaj ich chiedigli
(w formie mocnej) loro
zaproszę ich, nie was inviterò loro, non voi
2. pron pers
(w odniesieniu do formy żeńskiej) le
znasz te kobiety? – nie znam ich conosci queste donne? non le conosco
potrzebuję ich (o ludziach) ho bisogno di loro
(o rzeczach) ne ho bisogno
3. adj poss loro
ich zeszyt il loro quaderno
ich bracia i loro fratelli
4. pron poss il/la/i/le loro
moi i ich rodzice i miei genitori e i loro
tamten jest ich il loro è quello lì
jej
1. pron pers
a. (w odniesieniu do osoby) (jako dopełnienie bliższe) la
nie zaproszę jej non la inviterò
(jako dopełnienie dalsze) le
dał jej prezent le ha dato un regalo
(jako forma mocna) a lei
dałem to jej l’ho dato a lei
powiedz to jej dillo a lei
b. (w odniesieniu do rzeczy) lo, la
twoja książka? nie mam/nie potrzebuję jej il tuo libro? non ce l’ho/non ne ho bisogno
2. adj poss
suo, sua
jej zeszyt il suo quaderno
jej rodzina la sua famiglia, i suoi
(bez rodzajnika)
jej matka/córka sua madre/figlia
jej ojciec/syn/mąż suo padre/figlio/marito
3. pron poss il suo, la sua
tamten jest jej il suo è quello lì
