ucieczka
Słownik polsko-niemiecki PWN
ucieczka f
Flucht f
(z więzienia) Ausbruch m
masowa ucieczka Massenflucht f
ucieczka „do przodu” die Flucht nach vorn
przen (ratunek) Zuflucht f
podjąć 〈udaremnić〉 próbę ucieczki einen Fluchtversuch unternehmen 〈vereiteln〉
rzucić się do ucieczki 〈uciekać〉 die Flucht ergreifen
ratować (się)
(sich) retten
(statek, ofiary wypadku) bergen
uratować komuś życie j-m das Leben retten
wyratować 〈wybawić〉 kogoś z niebezpieczeństwa j-n aus der Gefahr retten
ratować się ucieczką sich durch die Flucht retten
ratuj się, kto może! rette sich, wer kann!
rzucać
(w kogoś auf j-n)
przen rzucać okiem na coś einen Blick auf etw werfen
rzucać się sich werfen (na kogoś auf j-n)
rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen
przen rzucać się w oczy in die Augen springen
(porzucać) verlassen (kogoś j-n)
wypadek m
Fall m
na wszelki wypadek auf jeden Fall
(nieszczęśliwy) tragiczny 〈śmiertelny〉 wypadek ein tragischer 〈tödlicher〉 Unfall
(drogowy) Verkehrsunfall m
(kraksa) Panne f
miejsce wypadku Unfallstelle f
mieć wypadek samochodowy eine Panne haben
ucieczka kierowcy z miejsca wypadku Fahrerflucht f
