technika
Słownik polsko-niemiecki PWN
technika f Technik f
dawna 〈przestarzała, nowoczesna〉 technik herkömmliche 〈veraltete, moderne〉 Technik
technika montażowa Montagetechnik f
technika produkcyjna Produktionstechnik f
technika mikroelektroniczna chip (w zastosowaniu do komputerów) Chiptechnik f
wiek techniki das Zeitalter der Technik
opanować 〈stosować〉 technikę eine Technik beherrschen 〈anwenden〉
pracować arbeiten (nad czymś an etw) jobben
pracować w niepełnym wymiarze godzin kurzarbeiten
pracować na dniówkę im Tagelohn arbeiten
pracować jako technik 〈lekarz〉 als Techniker 〈Arzt〉 arbeiten
zdobycz f
Beute f
zdobycz wojenna Kriegsbeute f
(osiągnięcie) Errungenschaft f
zdobycze nauki die Errungenschaften der Wissenschaft
zdobycze techniki technische Errungenschaften
opanować
(kraj) beherrschen
(trudności) meistern
opanować język obcy 〈technikę〉 eine Fremdsprache 〈die Technik〉 beherrschen
opanować złość seinen Zorn meistern
opanować się sich beherrschen 〈fassen〉
on potrafi się opanować er weiß sich zu beherrschen
opanować się 〈uspokoić〉 po szoku sich nach dem Schock fassen 〈beruhigen〉
