mieszkaniec
Słownik polsko-angielski PWN
mieszkaniec m. (miasta, wsi) inhabitant; (kraju) resident; (domu) occupant
Translatica, kierunek polsko-angielski
mieszkaniec rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też → mieszkanka
→ inhabitant;
→ dweller;
→ occupant;
→ denizen;
→ inmate;
→ tenant;
→ habitant;
→ citizen;
→ native;
→ occupier;
→ people;
→ lodger ang. amerykańska;
mieszkaniec Aberdeen rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → Aberdonian
mieszkaniec Ameryki Północnej rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → North American
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Słownik polsko-niemiecki PWN
mieszkaniec m
Bewohner m
Einwohner m
mieszkaniec miasta Stadt bewohner m
mieszkaniec wsi Dorfbewohner m
pierwotny mieszkaniec kraju Urbewohner 〈Ureinwohner〉 eines Landes
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
mieszkaniec rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też → mieszkanka
→ Einwohner;
→ Bewohner;
→ Insasse;
→ Bürger;
→ Anwohner;
→ Anlieger;
mieszkaniec Aadorferfeld rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
mieszkaniec Aadorfu rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Aadorfer;
