lokator
Słownik polsko-angielski PWN
lokator m., lokatorka ż. (kamienicy, budynku) resident; (mieszkania) occupant; (najemca) tenant
dziki lokator squatter
dziki lokator squatter
Translatica, kierunek polsko-angielski
lokator rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też → lokatorka
→ lodger ang. amerykańska;
→ occupant;
→ occupier;
→ inmate archaiczne;
→ renter;
→ resident;
→ boarder ang. amerykańska;
→ roomer ang. amerykańska;
lokator laserowy rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → ladar
lokator-właściciel rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; → owner-occupier ekonomia, prawo
Cytaty z bazy aktów prawnych Unii Europejskiej
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
lokator rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy; zobacz też → lokatorka
→ Mieter ekonomia;
→ Untermieter;
→ Hausbewohner;
→ Partei;
dziki lokator rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Hausbesetzer;
