urzec
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
urzec czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → urzekać
→ bezaubern książkowe, oficjalne;
→ verzaubern książkowe, oficjalne;
→ begeistern książkowe, oficjalne;
→ behexen;
→ bannen;
urzeczenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Bezauberung;
→ Verzauberung;
→ Faszination;
patrzyć jak urzeczony czasownik, aspekt niedokonany;
urzekać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → urzec
→ bezaubern książkowe, oficjalne;
→ verzaubern książkowe, oficjalne;
→ begeistern książkowe, oficjalne;
→ berücken;
→ bestechen;
→ fesseln;
→ bannen;