pluć
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
pluć czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → plunąć
→ spucken potoczne, nieoficjalne;
→ speien;
→ rotzen wulgarne;
pluć krwią czasownik, aspekt niedokonany;
→ Blut speien;
pluć na podłogę czasownik, aspekt niedokonany;
pluć na ulicę czasownik, aspekt niedokonany;
pluć sobie w brodę czasownik, aspekt niedokonany;
plucie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ ausspucken;