orzekać
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
orzekać czasownik, aspekt niedokonany; zobacz też → orzec
→ befinden książkowe, oficjalne;
→ beurteilen;
→ entscheiden;
→ erkennen prawo;
→ Recht sprechen;
orzekać czasownik, aspekt niedokonany;
→ Umstände;
orzekający przymiotnik;
→ indikativisch językoznawstwo;
członek składu orzekającego rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Beisitzer;
rozwód bez orzekania o winie rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ einverständliche Scheidung;
sędzia orzekający jednoosobowo rzeczownik, rodzaj męski, męski osobowy;
→ Einzelrichter;
skład orzekający rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Wettbewerbsjury;
tryb orzekający rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Indikativ;
wyrok orzekający rozwód rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ Scheidungsurteil;
orzec czasownik, aspekt dokonany; zobacz też → orzekać
→ befinden książkowe, oficjalne;
→ erkennen prawo;

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

 
Lista haseł polskich
Lista haseł angielskich
Lista haseł niemieckich
Lista haseł włoskich
Lista haseł rosyjskich