obrazić
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
obrazić czasownik, aspekt dokonany;
→ beleidigen;
→ kränken;
obrażenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ Beleidigung;
obrażenia ciała rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga;
obrażenia cielesne rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga;
obrażenia wewnętrzne rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga;
obrażona duma rzeczownik, rodzaj żeński;
być obrażonym czasownik, aspekt dokonany;
doznać ciężkich obrażeń ciała czasownik, aspekt dokonany;
doznać obrażeń czasownik, aspekt dokonany;
przejednywać obrażonych przyjaciół czasownik, aspekt niedokonany;
ryzyko obrażeń fizycznych rzeczownik, rodzaj nijaki;