mylić
Translatica, kierunek polsko-niemiecki
mylić czasownik, aspekt niedokonany;
→ verwechseln;
→ täuschen potoczne, nieoficjalne;
→ trügen;
→ irreführen potoczne, nieoficjalne;
→ beirren;
→ irreleiten;
→ irren;
→ verwirren;
→ sich irren;
mylić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ vergreifen;
mylić się czasownik, aspekt niedokonany;
→ sich irren;
→ irren;
→ täuschen;
grubo się mylić czasownik, aspekt niedokonany;
mylący przymiotnik;
→ irreführend;
mylący przymiotnik;
→ verwirrend;
→ täuschend;
bodajbym się mylił! zdanie;
jeśli się nie mylę przysłówek;
manewr mylący rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
pozory mylą zdanie;