wstręt
Translatica, kierunek polsko-angielski
wstręt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy;
→ disgust fizyka;
→ distaste eufemizm;
→ abhorrence;
→ repugnance;
→ revulsion;
→ detestation;
→ loathing;
→ horror;
→ execration;
→ antipathy;
→ tedium;
→ abhor;
→ reluctance;
→ averseness;
→ hate;
budzić wstręt czasownik, aspekt niedokonany;
→ nauseate;
→ disgust;
→ disgust;
czuć wstręt czasownik, aspekt niedokonany;
→ loathe;
→ nauseate;
→ abhor;
→ abominate;
→ feel disgust;
czujący wstręt rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → loath
mieć wstręt czasownik, aspekt niedokonany; → nauseate
wzbudzić wstręt czasownik, aspekt dokonany; → disgust
napawać wstrętem czasownik, aspekt niedokonany; → nauseate
przedmiot wstrętu rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → detestation
ze wstrętem przysłówek; → with disgust
