harmonia
Translatica, kierunek polsko-angielski
harmonia rzeczownik, rodzaj żeński;
→ consonance książkowe, oficjalne;
→ accordion;
→ tune;
→ concertina muzyka;
→ accord;
→ concord;
→ keeping;
→ harmonics muzyka;
→ chime;
→ unity;
→ rapport;
→ harmoniczny techniczny;
→ chord;
→ union;
→ harmonijny techniczny;
harmonia barw rzeczownik, rodzaj żeński; → harmony of colours
harmonia doskonała rzeczownik, rodzaj żeński; → perfect harmony
harmonia dzwonów rzeczownik, rodzaj żeński; → peal
harmonia między ludźmi rzeczownik, rodzaj żeński; → harmony between people
harmonia międzywagonowa rzeczownik, rodzaj żeński; → communication bellows
harmonia sfer rzeczownik, rodzaj żeński; → harmony of the spheres filozofia
harmonia społeczna rzeczownik, rodzaj żeński; → social harmony
harmonia w małżeństwie rzeczownik, rodzaj żeński; → harmony in marriage
harmonia wokaliczna rzeczownik, rodzaj żeński; → vocalic harmony językoznawstwo
Doskonała harmonia rzeczownik, rodzaj żeński; → perfect harmony
idealna harmonia rzeczownik, rodzaj żeński; → perfect harmony
rodzinna harmonia rzeczownik, rodzaj żeński; → domestic harmony
wewnętrzna harmonia rzeczownik, rodzaj żeński; → inner harmony
większa harmonia rzeczownik, rodzaj żeński; → greater harmony
brak harmonii zdanie; → disharmony
być w harmonii czasownik, aspekt niedokonany; → be in harmony
e-harmonium rzeczownik, rodzaj nijaki; → e-harmonium
pozbawiony harmonii przymiotnik; → inharmonious
