dziedziczyć
Translatica, kierunek polsko-angielski
dziedziczyć czasownik, aspekt niedokonany;
→ succeed;
→ come into;
dziedziczyć doświadczenia czasownik, aspekt niedokonany; → inherit experience
dziedziczenie rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ succession;
→ heredity biologia;
→ heirdom;
→ inheriting;
dziedziczy przymiotnik;
→ heritage;
→ inheritance;
→ succession;
dziedziczenie beztestamentowe rzeczownik, rodzaj nijaki; → intestate succession
dziedziczenie genetyczne rzeczownik, rodzaj nijaki; → genetic inheritance
dziedziczenie naturalne rzeczownik, rodzaj nijaki; → natural succession
dziedziczenie testamentowe rzeczownik, rodzaj nijaki; → testamentary inheritance
dziedziczenie ustawowe rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ statutory succession prawo;
dziedziczenie w linii prostej rzeczownik, rodzaj nijaki;
dziedziczona własność rzeczownik, rodzaj żeński; → hereditament prawo
dobra materialne podlegające dziedziczeniu rzeczownik, rodzaj nijaki, liczba mnoga; → corporeal hereditaments prawo
instytucja dziedziczenia rzeczownik, rodzaj żeński; → institution of succession
kolejność dziedziczenia rzeczownik, rodzaj żeński; → order of succession prawo
majątek dziedziczony rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → fee prawo
niezdolność do dziedziczenia rzeczownik, rodzaj żeński; → incapacity to inherit
podlegający dziedziczeniu przymiotnik;
→ heritable;
→ inheritable;
porządek dziedziczenia rzeczownik, rodzaj męski, męski rzeczowy; → order of succession
prawo dziedziczenia rzeczownik, rodzaj nijaki;
→ heirship;
przewidywane dziedziczenie rzeczownik, rodzaj nijaki; → anticipated inheritance