koniunktura

Słownik polsko-niemiecki PWN

koniunktura f ekon Konjunktur f

koniunktura inflacyjna inflationistische Konjunktur

spadek koniunktury Konjunkturflaute f

wahania koniunktury Konjunkturschwankungen pl

koniunktura słabnie der Konjunktur lässt nach

pot nakręcić koniunkturę die Konjunktur ankurbeln

człowiek korzystający z koniunktury pot Konjunkturreiter m

Translatica, kierunek polsko-niemiecki

koniunktura rzeczownik, rodzaj żeński;

→ Konjunktur ekologia, ekonomia, informatyka, techniczny;

→ Lage ekonomia, książkowe, oficjalne;

→ Wirtschaftslage;

→ Aufschwung;

koniunktura cenowa rzeczownik, rodzaj żeński;

→ Preiskonjunktur;

koniunktura drobna rzeczownik, rodzaj żeński;

→ Kleinkonjunktur;

Słownik języka polskiego