zdziwienie
Słownik polsko-włoski PWN
zdziwienie n meraviglia f, stupore m
budzić zdziwienie suscitare meraviglia
zdziwiony adj sorpreso, stupito (czymś – da qc)
ku praep
verso
ku górze verso l’alto
(w wyrażeniach)
ku pamięci... alla memoria di...
ku czci... in onore di...
ku mojemu zdziwieniu alla mia sorpresa
zbliżać się ku końcowi volgere alla fine
wywołać, wywoływać v
chiamare, richiamare (kogoś – qu)
(spowodować) creare, suscitare
wywołać/ywać zdziwienie produrre stupore
wywołać/ywać skandal provocare uno scandalo
fot wywołać/ywać zdjęcia sviluppare le foto
