zaufanie
Słownik polsko-włoski PWN
zaufanie n fiducia f, credito m
brak zaufania sfiducia f
pełny, pełen adj
pieno, colmo, zeppo (czegoś – di qc)
przen assoluto, illimitato
mieć pełne zaufanie do kogoś avere una fiducia assoluta in qu
zawieść, zawodzić v deludere, tradire (kogoś – qu)
zawieść zaufanie tradire la fiducia
zawieść się rimanere deluso (na kimś – di qu)
