pytać
Słownik polsko-włoski PWN
pytać v
chiedere, domandare (kogoś o coś – qc a qu)
pytać o kogoś chiedere di qu
pytać kogoś o zdanie richiedere il parere di qu
interrogare (ucznia – un allievo)
pytanie n domanda f
czy
1. part pytajna (nie tłumaczy się)
czy pada? piove?
czy skończyłeś? hai finito?
2. conj
(w zdaniach pytających zależnych) se
pytam, czy warto chiedo se vale la pena
(wyraża alternatywę) o, oppure
ten czy tamten? questo o quello?
tak czy nie sì o no?
czy... czy che... o (che)
(dla potwierdzenia)ładny, czyż nie? bello, no?
dręczyć v tormentare, torturare (kogoś – qu)
dręczyć pytaniami perseguitare di domande
niedelikatny adj indelicato
niedelikatne pytanie una domanda indiscreta
odpowiadać, odpowiedzieć v
rispondere, replicare
odpowiadać/edzieć na pytanie rispondere a una domanda
odpowiadać/edzieć listownie/telefonicznie rispondere per lettera/per telefono
odpowiadać za coś rispondere di qc
(zadowalać) convenire (komuś – a qu)
zadać, zadawać v dare, causare
zadać/wać komuś ból fare soffrire qu
zadać/wać cios vibrare un pugno
zadać/wać pytanie fare una domanda
zadać/wać się frequentare (z kimś – qu)
zarzucić, zarzucać v
gettare (kotwicę/sieci – l’ancora/le reti)
zarzucić/ać kogoś pytaniami bersagliare qu di domande
przen rimproverare (coś komuś – qc a qu)
