palący
Słownik polsko-włoski PWN
palący
1. adj
(słońce) ardente
(ból) cocente
przen (pilny) scottante, urgente
(silny) ardente
2. m (papierosy) fumatore m
dla palących/niepalących per/non fumatori
palić v
bruciare, ardere (coś – qc)
fumare (papierosy – sigarette)
mot consumare
, palić się bruciare, ardere
zapalić się prendere fuoco
spalić się andare in cenere
pali się! al fuoco!
rzucać, rzucić v
lanciare
(opuścić) lasciare
rzucać/ić palenie smettere di fumare
przen rzucić okiem na coś gettare uno sguardo su qc
rzucać/ić światło/cień proiettare luce/ombra
zrzucać/ić winę na kogoś gettare la colpa sulle spalle di qu
rzucać/ić się lanciarsi, gettarsi (na łóżko – sul letto)
rzucać/ić się na kogoś scagliarsi contro qu
rzucać/ić się do ucieczki balzare via
zabronić, zabraniać v vietare, proibire (komuś czegoś – qc a qu)
zabrania się palić è proibito fumare
