palić
Słownik polsko-włoski PWN
palić v
bruciare, ardere (coś – qc)
fumare (papierosy – sigarette)
mot consumare
, palić się bruciare, ardere
zapalić się prendere fuoco
spalić się andare in cenere
pali się! al fuoco!
palący
1. adj
(słońce) ardente
(ból) cocente
przen (pilny) scottante, urgente
(silny) ardente
2. m (papierosy) fumatore m
dla palących/niepalących per/non fumatori
rzucać, rzucić v
lanciare
(opuścić) lasciare
rzucać/ić palenie smettere di fumare
przen rzucić okiem na coś gettare uno sguardo su qc
rzucać/ić światło/cień proiettare luce/ombra
zrzucać/ić winę na kogoś gettare la colpa sulle spalle di qu
rzucać/ić się lanciarsi, gettarsi (na łóżko – sul letto)
rzucać/ić się na kogoś scagliarsi contro qu
rzucać/ić się do ucieczki balzare via
zabronić, zabraniać v vietare, proibire (komuś czegoś – qc a qu)
zabrania się palić è proibito fumare
