łamany
Słownik polsko-niemiecki PWN
łamać (się) brechen
łamać opór 〈prawo〉 den Widerstand 〈das Gesetz〉 brechen
przen łamać się zusammenbrechen
łamać sobie głowę (nad czymś) sich den Kopf (über etw) zerbrechen
konstytucja f
Verfassung f
Grundgesetz n
uchwalić 〈łamać〉 konstytucję eine Verfassung beschließen 〈brechen〉
sprzeczny z konstytucją verfassungswidrig
przysięga f Eid m
przysięga na konstytucję Verfassungseid m
składać 〈łamać〉 przysięgę einen Eid leisten 〈brechen〉
przywilej m
Privileg n
(prawo szczególne) Sonderrecht n
korzystać z przywilejów Privilegien genießen
łamać tradycyjne przywileje überkommene Privilegien brechen
