zwolnienie
Słownik polsko-niemiecki PWN
zwolnienie n (z pracy, więzienia) Entlassung f
zwolnienie ze służby Dienstentlassung f
zwolnienie bez wypowiedzenia fristlose Entlassung
med zwolnienie lekarskie Krankschreibung f, (serial) Krankenschein m
dać komuś zwolnienie lekarskie pot j-n krank schreiben
ekon zwolnienie od podatku Steuerfreiheit f, Steuererlass m
zwolnić
entlassen
zwolnił się na tydzień er lass sich eine Woche freigeben
(uczniów) freilassen
(pracownika) entlassen
woj zwolni od służby wojskowej vom Militardienst freistellen
cło n Zoll m
podlegający cłu 〈ocleniu〉 zollpflichtig
wolny od cła zollfrei
za/płacić cło za towar für eine Ware Zoll bezahlen
oclić towary podlegające cłu zollpflichtige Waren verzollen
ten towar nie jest objęty cłem 〈nie podlega ocleniu〉 auf dieser Ware liegt kein Zoll
podnosić 〈obniżać〉 cło die Zölle erhöhen 〈senken〉
zwolnienie z cła Zollbefreiung, Zollfreiheit f
podatek m Steuer f
podatek dochodowy Einkommenssteuer f
podatek obrotowy Umsatzsteuer f
podatek od wynagrodzeń Lohnsteuer f
podatek od wzbogacenia się 〈od majątku〉 Vermögensabgabe f
wolny od podatku steuerfrei
obniżenie 〈pot obniżka〉 podatków Steuersenkung f
zwolnienie od podatku Steuerfreiheit f
pobierać 〈obniżać, nakładać〉 podatki Steuern erheben 〈senken, auferlegen〉
domagać się obniżenia podatków auf Steuersenkung drängen
płacić 〈redukować〉 podatki Steuern bezahlen 〈abbauen〉
dymisja f
Entlassung f
Dimission f
podać się do dymisji 〈ustąpić〉 zurücktreten
udzielić dymisji 〈zwolnić〉 entlassen, dimissionieren
opodatkowanie n Besteuerung f
podstawa opodatkowania Besteuerungsgrundlage f
podlegający opodatkowaniu steuerpflichtig
zwolniony 〈wolny〉 od opodatkowania 〈od podatku〉 steuerfrei
robotnik m Arbeiter m
robotnik cudzoziemski 〈pot gastarbeiter〉 Gastarbeiter, Fremdarbeiter m
robotnik dniówkowy Tagelöhner m
robotnik (nie)wykwalifikowany (un)gelernter Arbeiter
robotnik rolny Landarbeiter m
robotnik sezonowy Saisonarbeiter m
nająć robotnika einen Arbeiter dingen
zatrudnić 〈zwolnić〉 robotnika einen Arbeiter anstellen 〈entlassen〉
służba f
Dienst m
mieć służbę 〈dyżur〉 Dienst haben
(obsługa) Dienerschaft f
(personel) Personal n
służba wojskowa Militärdienst m
podlegający obowiązkowi służby wojskowej Wehrpflichtige m
odbywający cywilną służbę zamiast wojskowej Zivildienstleistende m
służba cywilna dla osób odmawiających pełnienia służby wojskowej Zivildienst, Wehrersatzdienst m
zwolnić od służby wojskowej vom Militärdienst befreien
polit służba bezpieczeństwa Sicherheitsdienst m
służba holownicza Abschleppdienst m
