unieważnić
Słownik polsko-niemiecki PWN
unieważnić
ungültig machen
(anulować) außer Kraft setzen
(cofnąć) rückgängig machen
unieważnić 〈anulować〉 zamówienie 〈akt sprzedaży〉 eine Bestellung 〈den Kauf〉 rückgängig machen
unieważnić 〈anulować〉 umowę 〈oświadczyny〉 einen Vertrag 〈den Heiratsantrag〉 rückgängig machen
małżeństwo n
Ehe f
(para) Ehepaar n
małżeństwo z miłości Liebesheirat f
małżeństwo z rozsądku Vernunftehe f
zawrzeć 〈rozbić〉 małżeństwo eine Ehe schließen 〈zerstören〉
unieważnić małżeństwo eine Ehe für ungültig erklären
umowa f Vertrag m
umowa korzystna 〈wzajemna〉 ein günstiger 〈gegenseitiger〉 Vertrag
zawrzeć 〈wypowiedzieć〉 umowę einen Vertrag schließen 〈kündigen〉
umowa istnieje 〈wchodzi w życie〉 ein Vertrag besteht 〈tritt in Kraft〉
podpisać dwuletnią umowę einen Zwei-Jahres-Vertrag unterzeichnen
rozwiązać umowę einen Vertrag auflösen
unieważnić umowę einen Vertrag aufheben
ustawa f Gesetz n
ustawa antystrajkowa Anti-Streik-Gesetz n
ustawa o przerywaniu ciąży Abtreibunggesetz n
ustawa o obowiązkowej służbie wojskowej Wehrdienstgesetz n
ustawa o stanie wyjątkowym Notstandsgesetz, Ausnahmegesetz n
ustawa zasadnicza (konstytucja) Grundgesetz n
uchwalić ustawę ein Gesetz verabschieden
naruszyć 〈obchodzić〉 ustawę ein Gesetz verletzen 〈umgehen〉
ustawa wchodzi w życie 〈zostaje unieważniona〉 ein Gesetz tritt in Kraft 〈wird außer Kraft gesetzt〉
